Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Προδότες, δοσίλογοι και σανοφάγοι


"A, προδοθήκαμε, επάθαμε ανόσια,
τούτος ήτανε φίλος μας κι έβοσκε
στα χωράφια μαζί μας σαν σύντροφος.
Καταπάτησε νόμους αρχαίους
και τους όρκους των όρνιων επρόδωσε".
Όρνιθες του Αριστοφάνη, πάροδος, μετάφραση Β. Ρώτα

Tο κοινωνικό σύστημα στην Ελλάδα γεννά, θρέφει και συντηρεί παρασιτικούς οργανισμούς. Για την ακρίβεια υπάρχουν δύο συστήματα. Το ένα είναι bottom up και το άλλο top down. Εξηγούμαι:Για έναν κακό πολιτικό, ευθύνονται κυρίως αυτοί που τον εξέλεξαν (bottom up) αλλά δεν έχουν την αποκλειστική ευθύνη. Μεγάλη ευθύνη έχει και ο αρχηγός του κόμματος που τον έβαλε να διεκδικεί εκλόγιμη θέση (top down).
Επειδή η Δημοκρατία στη χώρα μας έχει από καιρό πάψει να λειτουργεί, οι θέσεις ευθύνης καταλαμβάνονται διαμέσου κομματικών μηχανισμών. Αυτοί συνήθως είναι δύο κατηγορίες ανθρώπων: Ή αριβίστες πολιτικοί, τέκνα ή απόγονοι γνωστών τζακιών που αβαντάρονται από τους φίλους τους δημοσιογράφους, ή άχρηστοι και αποτυχημένοι που βρήκαν την πολιτική ως μέσο διεξόδου στην ψυχολογική ανεπάρκειά τους.
Στεκόμαστε απέναντι σε αυτές τις κατηγορίες ανθρώπων. Κυρίως γιατί αυτοί ξεπούλησαν με ευκολία κάθε λέξη του Συντάγματος και εκπορνεύτηκαν στις διαθέσεις των χωρών που μας έχουν επιβάλει καθεστώς κατοχής. Δοσίλογοι όλοι τους και δεν εξαιρώ και τον λαό που τους ακολουθεί και τους υπερασπίζει.
Ο ενεργός πολίτης γυρνάει την πλάτη σε τέτοια φαινόμενα. Βλέπει την προδοσία και δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια. Οργανώνεται σε συλλογικότητες και συμμετέχει -έστω και με ελάχιστους- στην προσπάθεια ανάκτησης της αξιοπρέπειας (πρώτα) κι (έπειτα) της διεκδίκησης της ίδιας του της ζωής. Επειδή είναι αδήριτη ανάγκη να πάρουμε πίσω τη χώρα μας, το πλαίσιο της πατρίδας άλλωστε είναι αυτό που μας ενώνει, θα πρέπει να δράσουμε. 
Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί πως έπεσε από τα σύννεφα με τις κυβερνήσεις των Μνημονίων. Η αντιπολίτευση δεν είναι η λύση γιατί πρεσβεύει τα ίδια. Μια νέα δημοσκόπηση δίνει τη διαφορά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ να έχει πάει στις 16 μονάδες διαφορά. ΄Το λάθος που κάνουμε είναι πως αφαιρούμε το ποσοστό της αντιπολίτευσης από την Κυβέρνηση. Κανονικά θα έπρεπε να το προσθέτουμε και να μας προβληματίζει σε μέγιστο βαθμό το  "γιατί το 48% των Ελλήνων (αν προσθέσουμε και τους άλλους φτάνει στο 80%) πιστεύει πως μόνο μέσα από την Ευρωζώνη, μέσα από το ευρώ, μέσα από τα Μνημόνια και μέσα από τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση της ζωής μας θα τα καταφέρουμε.
Όχι άλλες αυταπάτες. Όχι άλλες ελπίδες σε ψευτοαριστερούς σωτήρες. Όχι άλλες ψήφους σε δεξιούς εθνοσωτήρες. Πάρτε τη ζωή στα χέρια σας. Οργανωθείτε. Μιλήστε. Όσο είναι ακόμα καιρός.

1 σχόλιο:

Κυρ Παντελής-Βρυξελλες είπε...

Καλά τα γράφεις, αλλά να μας πεις πως να οργανωθούμε, με ποιους, με ποια σημαία και με ποιον αρχηγό. Στα λόγια είναι ευκολο, στην πράξη όμως όλοι κωλώνουνε. Δυσκολο να βρεις κάποιον που να είναι διατεθειμένος να χάσει τα λίγα που του απέμειναν. Έχουμε παιδιά, υποχρεώσεις, ευθύνες. Τα μνημόνια δεν είναι σωτηρία, αλλά είναι κάποια λύση μέχρι να βρούμε τι θα κάνουμε.