Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Δημοψήφισμα - καθρέπτης της κοινωνίας

Με την αναγγελία του δημοψηφίσματος από την Κυβέρνηση, πολλοί έσπευσαν να τοποθετηθούν υπέρ του ΝΑΙ, και ακόμα περισσότεροι υπερ του ΟΧΙ. Το ερώτημα που θέτει η κυβέρνηση είναι αν συμφωνούμε ή όχι με τα μέτρα των δανειστών.
Από εκεί και πέρα, διαδηλώσεις τη Δευτέρα στο Σύνταγμα οι φιλοκυβερνητικοί, διαδηλώσεις υπέρ του #MenoumeEvropi οι αντικυβερνητικοί. Φαιδρά θεάματα με παιδάκια με κολλημένα 10€ρα στο κούτελο και πανό "Γιούνκερ σ'αγαπάμε" από τη μια, και κλειστές τράπεζες με όριο ανάληψης 60 € από την άλλη.




Οι δημοσιογράφοι στα κανάλια έχουν πάρει σαφή θέση. Καλούν τους υπέρμαχους του ΝΑΙ και εξαπολύουν τόνους προπαγάνδας στα τρομαγμένα -από τα χωρίς ασπίδα διαβεβαίωσης ενός τουλάχιστον plan b- ώτα της μεσαίας τάξης και των συνταξιούχων.
Καλλιεργείται έτσι με μαεστρικότητα ο νέος εθνικός διχασμός, όχι όμως Αριστεράς-Δεξιάς, αλλά των, ποτισμένων με αυτές τις ιστορίες, εγγονιών τους. Το αλώνι της διαμάχης άλλαξε μόνο. Τότε ήταν η ιδεολογία. Τώρα πια ο υλισμός.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως τότε πάλευαν για τις αξίες τους, όπως τις πίστευε ο καθένας. Τώρα αυτό που έχει σημασία είναι τα λεφτάκια, ο μισθούλης, το σπιτάκι, το αμαξάκι μας. Δεν ξέρω τι μας έχει πιάσει, αλλά βλέπω ακραίες θέσεις εναντίον των "αντιπάλων". Η σκληρή πραγματικότητα είναι πως είτε ψηφίσουμε ΝΑΙ, είτε ψηφίσουμε ΟΧΙ, η ζωή των ανέσεων έχει οριστικά τελειώσει. Τελείωσε πριν 5 χρόνια, με το δημοψήφισμα μπήκε απλά ταφόπλακα.
"ΘΑ ΠΕΙΝΑΣΟΥΜΕ". Εντάξει, να το δεχτούμε. Πως το αντιμετωπίζουμε όμως; Η παρηκμαζόμενη κοινωνία μας, έτρεξε στα super market, στα ΑΤΜ και στα βενζινάδικα και τα άδειασε. Μπράβο, θα έχετε φαγητό για δυο βδομάδες και χαρτί υγείας για τρεις. Ο γείτονας; Αυτός δεν πρόλαβε, δεν είχε τη δυνατότητα, δεν σας ανταγωνίστηκε.
Που είναι η αυτο-οργάνωση (κατά Καστοριάδη); Που είναι η αλληλεγγύη (κατά Durkheim); Που είναι η μεσότητα (κατά Αριστοτέλη); Πως θέλετε να μείνετε στην ιστορία, κατ' ευφημισμό απόγονοι των αρχαίων; Ποιο αποτύπωμα αφήσατε εσείς στη γη;
Οι νεοέλληνες χρεοκόπησαν. Αλλά όχι τώρα και όχι οικονομικά. Χρεοκόπησαν πρώτιστα ηθικά και μετά σε ΑΤοΜικό επίπεδο. Ας βγει στο δημοψήφισμα ό,τι θέλει. Εγώ πάντως στο -όπως το καταλαβαίνω- ερώτημα "εθελούσια αλλοτρίωση του ψωμοζήτουλα" ή "αυτοπροσδιορισμός αξιοπρέπειας", επιλέγω το δεύτερο.
Αν και είμαι σχεδόν βέβαιος πως δε θα φτάσουμε ούτε καν στην κάλπη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: