Πηγαίνουμε πλέον σε λιγοστές παραστάσεις. Επιλεγμένες. Στην επαρχία δεν έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε τα αξιόλογα έργα που ανεβαίνουν στην Αθήνα. Και όταν έχουμε αυτή τη δυνατότητα, η οικονομική δυσπραγία μάς κάνει να κλεινόμαστε στα σπίτια μας και να βλέπουμε τηλεόραση.
Φέτος ξεκινήσαμε με τις Τρωάδες στο αρχαίο θέατρο της Ήλιδας. Ο Θέμης Μουμουλίδης σκηνοθετεί μαεστρικά ένα κορυφαίο κάστ ηθοποιών και κάνει -δεύτερο συνεχόμενο καλοκαίρι μετά την παράσταση "Ποιος τη ζωή μου", για τη ζωή του Μίκη Θεοδωράκη- τεράστια επιτυχία, με αυτό το αξεπέραστο -οργισμένο- έργο.
Ο Ευριπίδης γράφει τις "Τρωάδες" το 416 π.Χ. χρονιά της καταστροφής της Μήλου. Οι Αθηναίοι κατέκτησαν το νησί, έσφαξαν όλους τους άνδρες και πούλησαν τα γυναικόπαιδα. Το "έγκλημα" που διέπραξαν οι Μήλιοι ήταν πως διεκδίκησαν να παραμείνουν ουδέτεροι στον πόλεμο Αθήνας-Σπάρτης. Εικοσι πέντε αιώνες αργότερα, το κείμενο παραμένει δυνατό, σύγχρονο και συγκλονιστικό όσο τότε που πρωτογράφτηκε.Η ιστορία από την πλευρά των ηττημένων, σα να αφηγούνται οι Παλεστίνιοι τη γενοκτονία στη #GAZA. Η σύνδεση που κάναμε με τις τωρινές σκηνές φρίκης, ήταν αυτόματη και επώδυνη.
Οι ηθοποιοί, όλοι τους, από τη Φιλαρέτη Κομνηνού (Εκάβη), το Στέλιο Μάινα (Ταλθύβιος), τον Άρη Λεμπεσόπουλο (Μενέλαος – Ποσειδώνας), τη Μαρία Πρωτόπαππα (Ανδρομάχη), την -έκπληξη για μένα- Ιωάννα Παππά (Κασσάνδρα), τη Ζέτα Δούκα (Ελένη), τη Λένα Παπαληγούρα (Αθηνά), μέχρι τον Χρήστο Πλαΐνη (Στρατιώτης), είχαν εξαιρετικές ερμηνείες. Συμμετείχαν επίσης ως χορός οι: Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Λένα Παπαληγούρα, Λουκία Μιχαλοπούλου, Τζωρτζίνα Παλαιοθόδωρου, Ίρις Μάρα, ενώ η Ιώ Κυριακίδη παίζει ζωντανά ακορντεόν επί σκηνής.
Φεύγοντας από το θέατρο, κοιταχτήκαμε με τον αδερφό μου και κάναμε την ίδια σκέψη: "Θέλω ένα γερό ποτό."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου