Λαϊκίζω ίσως, αλλά δεν ξέρω άλλο τρόπο να εκφράσω την οργή της χώρας μου γι' αυτό που έγινε. Σήμερα κάποιοι θα κοιμηθούν στο δρόμο γιατί δεν έχουν δουλειά και σπίτι,γιατί τους το πήρε η Τράπεζα, αυτή που κερδίζει από την κρίση εισπράττοντας δις και έχει αλαζονικά στείλει τον εκπρόσωπό της να παριστάνει τον Πρωθυπουργό και να αποφασίζει τις τύχες αυτών των ανθρώπων. Κι έχει κρύο απόψε, πανάθεμα τους.
Το μνημόνιο και οι οπαδοί του επικράτησαν και μας σκοτώνουν σιγά σιγά. Αυτό που δε θα επιτρέψουμε είναι να κλέψουν και τα πιο αθώα χρόνια των παιδιών μας. Η αγανάκτιση της πλατείας Συντάγματος ξεθύμανε, αλλά δεν ξεχάστηκε. Η χύτρα της κοινωνικής αντοχής σηκώνει τη βαλβίδα την Κυριακή. Δεν ξέρω πόσοι θα είναι εκεί. Αυτό που ξέρω είναι πως η περσινή αξιοπρέπεια ήταν και είναι ενέργεια, έχει τον τρόπο της να μετατρέπεται. Είμαι περίεργος να δω πως η βίαια υποβάθμιση της ζωής μας θα γίνει βίαια κοινωνική έκρηξη, όπου η ενέργεια θα έχει μετατραπεί σε μίσος. Αυτό φοβούνται, αυτό ακριβώς τρέμουν.
Υ.Γ Παιδί μου, με τις μούτζες δεν βγάλαμε άκρη. Έρχεται καταιγίδα. Να ντυθείς καλά και να θυμάσαι πως ο πατέρας σου αγωνίστηκε για να έχεις ένα καλύτερο αύριο. Ίσως ελεύθερη να εκτιμήσεις καλύτερα αυτόν τον σκατένιο κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου