Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Αποχαιρετιστήριος λόγος Έκτης Δημοτικού


Αξιότιμη κυρία Πρόεδρε του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων
Αξιότιμοι κύριοι Διευθυντές
Αγαπητοί γονείς
Αγαπημένοι μας συμμαθητές

Η στιγμή της αποφοίτησης είναι για όλους εμάς, τους μαθητές της Στ’ Δημοτικού, η πιο σημαντική από όλες τις μέρες του σχολείου. Αν στις γιορτές που παίρναμε μέρος μικρότεροι  η ζεστασιά και η τρυφερότητα ήταν τα πιο έντονα συναισθήματα, στην γιορτή της λήξης του σχολικού έτους είναι η περηφάνια που κυριαρχεί. Και είναι τούτο που της δίνει ξεχωριστή σημασία. Το σχολειό μάς παραδίδει στην κοινωνία πολίτες με μόρφωση πολύπλευρη και με σταθερή βάση ηθικές αξίες ριζωμένες γερά. Είναι η βεβαιότητα ότι θα πετύχουμε στη ζωή μας, ο καθένας στον δικό του στόχο, που μας επιτρέπει να νιώθουμε την περηφάνια αυτή.
Είναι τούτη η μέρα, στο τέλος της σχολικής πορείας του δημοτικού, που κανείς κάνει τον απολογισμό και μετρά τι έδωσε το σχολείο σε καθένα από εμάς. Θυμόμαστε την πρώτη γιορτή μας ως πρωτάκια και - κάνοντας τη σύγκριση - βλέπω πόσο έχουμε αλλάξει. Δεν είναι όμως μόνο η διαφορά στο ύψος ή την εξωτερική μας εμφάνιση αλλά η ποιοτική διαφορά. Κάθε χρόνος που περνούσε εμείς γινόμαστε πιο πλούσιοι σε γνώσεις, πιο δημιουργικοί. Αυτό φαίνεται στα πολλά και διαφορετικά ταλέντα που αναδείξαμε – ο κάθε μαθητής το δικό του – στα πλαίσια της σχολικής ζωής αλλά και στις επιτυχίες μας. Σας αποχαιρετάμε λοιπόν σήμερα με ένα χαμόγελο αλλά και με περηφάνια που γεννά η επίγνωση ότι ξεκινάμε τον επόμενο κύκλο της γυμνασιακής μας πορείας με όπλο τον απολυτήριο τίτλο ενός σχολείου που μας έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε αυτά τα ταλέντα και που έχει καθιερωθεί στην τοπική κοινωνία ως ένα από τα ποιοτικότερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της πόλης μας.

Εκτός από την περηφάνια, θέλουμε να μοιραστούμε σήμερα εδώ μαζί σας, την συγκίνηση που με δυσκολία όλοι κρύβουμε. Ένας άνθρωπος ήταν παρών σε όλες τις στιγμές του ταξιδιού της γνώσης.  Πριν από έξι χρόνια τον γνωρίσαμε σ’ένα  ταξίδι μαγικό. Από νήπια  γίναμε παιδιά και από παιδιά έφηβοι. Αυτή η αίσθηση της συμμετοχής στο μεγάλωμά μας είναι που προκαλεί τη συγκίνηση. Δεν νιώσαμε ποτέ μόνοι. Σε κάθε δύσκολη στιγμή ήταν εκεί για να μας δείξει τον δρόμο, για να μας μαλώσει  -ακόμα και αυτό τώρα μοιάζει γλυκό- για να μας συμβουλέψει. Παρακολουύθησε την πορεία μας, πάντα διακριτικός, πάντα δίκαιος, ένας δάσκαλος –κόσμημα για το σχολείο και την περιοχή γενικότερα. Δεν είναι άλλος από τον Διευθυντή του σχολείου μας που «φεύγει» κι αυτός φέτος, ύστερα από χρόνια προσφοράς στην εκπαίδευση. Του ευχόμαστε υγεία και να γνωρίζει πως δε θα τον ξεχάσουμε ποτέ.
Ευχαριστούμε επίσης όσους γονείς μας παρακολουθούν σήμερα. Μαζί σας, με τη δική σας συμπαράσταση θα πορευτούμε στα επόμενα χρόνια. Έχετε πίστη σε μας. Δε θα σας απογοητεύσουμε. Να ξέρετε μόνο πως ότι επιλέξουμε να γίνουμε θα πρέπει να το δεχτείτε, δείχνοντάς μας την ίδια εμπιστοσύνη που μας καθοδηγούσε μέχρι τώρα.

Αγαπημένοι μου συμμαθητές  η σημερινή μέρα αποτελεί την τελευταία μέρα του δημοτικού. Όπως πάντα συμβαίνει την επόμενη της τελευταίας μέρας ενός κύκλου ακολουθεί η πρώτη ενός νέου κύκλου. Κάθε τέλος είναι και μια αρχή. Το τέλος του δημοτικού σηματοδοτεί την αρχή του Γυμνασίου . Από το Σεπτέμβρη θα συνεχίσουμε το ταξίδι της γνώσης σε διαφορετικά σχολεία. Με τους περισσότερους μπορεί να χαθούμε. Άλλα σχολεία, πολλές υποχρεώσεις, φροντιστήρια και η φάση της εφηβείας μπορεί να μας απομακρύνουν. Ας δώσουμε εδώ μπροστά σε όλους το λόγο μας πως θα ανταμώσουμε ξανά. Άλλωστε οι αληθινές φιλίες είναι αυτές που κάναμε αυτά τα έξι χρόνια. Και οι αληθινοί φίλοι δε χάνονται.
Κλείνοντας θα θελαμε  να σας αποχαιρετήσουμε με ένα μεγάλο ευχαριστώ,  όλους εσας τους δασκάλους μας. Περάσαμε μαζί σας τα πιο τρυφερά μας χρόνια. Μας διαβάζατε, μας πήρατε το χέρι και  γράψατε με μας, γελάσατε, κλάψατε. Χορέψατε με μας, μας μάθατε να τραγουδάμε, να παίζουμε θέατρο, μας μάθατε να σεβόμαστε τον άλλον, μας πήγατε στην εκκλησιά, αγωνιστήκατε . Οι σκανταλιές μας και οι αταξίες μας είναι οι πιο γλυκές στιγμές που θα θυμόμαστε σε όλη μας τη ζωή. Εσείς μας δώσατε τις βάσεις για την περαιτέρω εξέλιξη μας στα γράμματα, στο να συμπεριφερόμαστε πολιτισμένα και με σεβασμό. Όλα αυτά μας βοήθησαν να διαμορφώσουμε προσωπικότητα. Είναι αυτό το μεγαλύτερο ίσως εφόδιό για μας, για την πορεία μας από δω και μπρος.
Ευχόμαστε η χαρά της αποφοίτησης από το δημοτικό να μας δώσει την ώθηση για μεγαλύτερες χαρές, για μεγαλύτερες επιτυχίες. Κι αν είναι πάντα δύσκολο τα κλωσοπουλάκια να απαρνηθούν τη ζεστή μητρική αγκαλιά, είναι νομίζουμε όμως  η ώρα που πρέπει να βγούμε εκεί έξω και να πατήσουμε σιγά-σιγά στα δικά μας πόδια.  

Η Έκτη Δημοτικού, τάξη του 2011 σας αποχαιρετά. Σας ευχαριστούμε όλους μέσα από την καρδιά μας.

Αντίο Δημοτικό – Καλημέρα Γυμνάσιο.

6 σχόλια:

Vangelis Valasiadis είπε...

έγραψες πάλι φιλόσοφε!

...να είναι άραγε ο λόγος αυθεντικός; αν ναι, τα συγχαρητήριά μου στον δάσκαλό τους!

philosofos είπε...

Εκφωνήθηκε πρώτη φορά στη Ρόδο το 2009 και εδώ το διασκεύασα για έναν πολύ σωστό διευθυντή

philosofos είπε...

Παντως και το 2009 εγώ το έγραψα

Ανώνυμος είπε...

teleiooooo

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό ..... πήρα κ πολλές ιδέες 😄😄😄 thanks !!!!!!!

Unknown είπε...

Ναι