Καλοκαιρι 2009

Καλοκαιρι 2009... Τι συνταρακτικό μπορεί να συμβεί στη ζωή ενός δασκαλάκου; Να γραψω οτι τελειωσε το σχολείο; So f.... what? Ας τα χωρίσουμε σε κατηγοριες, μηπως τα χωρεσουμε καλυτερα στο μυαλο μας. Αγαπημενο μου ημερολόγιο:

1. Η παπαδια εκανε σοβαροτατη εγχειρηση στη μεση της. Εγω δεν ημουν κοντα της. Ημουν στη Ροδο και συνεχιζα τη ζωη μου. Μαθημα το πρωι και συμπεριφορα σα να μη συμβαινει τιποτα. Ομως συνεβαινε. Οι πιθανοτητες δεν ηταν με το μερος μας. H καρδια της ηταν αδυναμη , οπως και τα πνευμονια της. δεν ξεραμε αν θα αντεξει. Ο father το πηρε πανω του. Αν την αφηνε θα υπεφερε μια ζωη απο τους πονους. Αν εκανε την επεμβαση θα ειχε πολλες πιθανοτητες να μην ξυπνησει. Μεσα σ' αυτο το κλιμα και με αρνητικη τη διαισθηση αποφασισαμε να γινει η εγχειρηση. Ολοι αμφεβαλαν, οχι ομως ο ηγετης αυτης της οικογενειας. Μακαρι να ειχα την ψυχη αυτου του ανθρωπου. Η μανα βγηκε νικητρια απο αυτη τη δοκιμασια. Τωρα ποναει αλλα περπαταει και κανει δουλειες. Ετσι ειναι η μανα, δε μπορουμε να την αλλαξουμε.
2. Ταξιδι στην Κω για διακοπες. Διαμονη σε super ξενοδοχειο το Sol Kipriotis Village οπου μειναμε πολυ ευχαριστημενοι. Το μονο προβλημα ηταν η συμπεριφορα των παιδιων που πραγματικα μας εβγαλαν τη ψυχη. Πολυ γκρινια, τσακωμοι μεταξυ τους και κοντρα απο την Λυδια που εκανε τα παντα να προκαλεσει. Κερασακι στην τουρτα η συζητηση με δυο μπουκαλια κρασι το τελευταιο μας βραδυ εκει, που ηταν βραδυ ευρωεκλογων, οπου σημειωθηκαν τα παρακατω: α) Η Κατερινα ακουσε με εκπληξη να της λεω πως δεν ειναι αυτη που ειναι απροβλεπτη, αλλα εγω. Εγω μπορει να φυγω εξαιτιας της προσπαθειας που κανω να αποδεχτω τον νεο της εαυτο. β) Δεν θα εκανα ποτε κατι τετοιο για καποια αλλη γυναικα, να παω κοντρα δηλαδη σ' αυτα που εχω θεσει ως αξιες και στανταρτ για τη συζυγο μου. γ) Τεραστια αποθεματα ψυχης να μενω σ' εναν γαμο τοσα χρονια με μια κοπελα που δεν ειχε καταλαβει πως ειναι να αγαπας και να αγαπιεσαι.
3. Ο φίλος μου ο Κοσμας κανει το γυρο του Αιγαιου απο Τουρκια και μπηκα σε πειρασμο να ακολουθησω
4. Ηρθε στη Ροδο η Χριστινα. Μια αναπαντεχη ειδηση. Δεν περιμενα τετοια εξελιξη. Αποφασισα ομως να μην την δω για δυο λογους: Πρωτον δεν μπορω να διακινδυνεψω το γαμο μου και δευτερον δεν εχω καμια προταση που να την αφορα. Δεν εχω να της πω τιποτα. Μια νυχτα μονο? Αυτα δεν πετυχαινουν ποτε. Οι ισορροπιες δεν πρεπει να χαλασουν. Δεν ειμαι υπερμαχος της ιδεας "ας εισαι ευτυχισμενη με αλλους". Μεσα μου γινεται μαχη. Αλλα ειμαι νικητης. Θα αποφυγω τον σκοπελο, οπως εχω κανει κι αλλες φορες. Μια μονο φορα δεν το εκανα και πληρωσα με δυο χρονια δυστυχιας. Καιρος να ζησω και λιγο την ευτυχια. Στιγμες της. Πριν γερασω και κανω και τους αλλους διπλα μου δυστυχισμενους.