Ολη η Πατρα χορευει... Σημερα τελευταια Κυριακη της Αποκριας, εμεις ειμαστε Ροδο, αναπολουμε τις ωραιες στιγμες που περασαμε φοιτητες στο Καρναβαλι, στιγμες που περασαν και δε θα ξανα' ρθουν, επειδη καθε τι ωραιο το ζει καποιος μονο μια φορα. Απο εκεινες τις στιγμες ευτυχιας μοιαζει να μην εχει απομεινει τιποτα. Κλεισμενοι στο σπιτι, λογω παιδιων και εγκλωβισμενοι σε τσακωμους περι χρηματων (συνεχεια πρεπει να απολογουμαι οταν οι γονεις μου στελνουν ενα χερι βοηθείας), οι εικονες απο την Πατρα ερχονται να επιβεβαιωσουν με εναν καπως ειρωνικο τροπο, πόσο μας λειπει το παθος εκεινης της νιοτης, ποσο εχουμε κουραστει απο τους καβγαδες, πως στην πιο δημιουργικη φαση της ζωης μας μειναμε απο βενζινη και φλογα. Θα ανασταινε μια τετοια σχεση η επιστροφη στην Πατρα? Πολυ αμφιβαλλω. Τα εχουμε καταστρεψει ολα, ας αφησουμε ησυχες τις αναμνησεις!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου